Zoals we wel eens meer doen hebben we nu ook de plannen gewijzigd. Oorspronkelijk zouden we naar de Lofoten gaan, onder andere voor de zeearenden, maar ook omdat we de verhalen dat het zo mooi is wel eens zelf wilden zien.
We zijn niet zover gekomen.
Nadat we een paar weken onderweg waren kwamen we tot de conclusie dat het op de manier zoals we dat graag doen, op ons gemakje aan, niet echt een haalbare kaart is om EN onderweg een en ander te bekijken EN niet al te veel kilometers, of beter uren, per dag te rijden.
De gemiddelde snelheid die je kunt rijden, wij in ieder geval, is een stuk lager dan in Nederland met zijn vlakke, rechte wegen. De Noren zijn het waarschijnlijk wel gewend, maar wij in ieder geval niet, al die bochten en helling op en af. Dus, waar mogelijk, maar even plaats maken zodat ze kunnen passeren. Dat wordt overigens over het algemeen wel gewaardeerd.
Een andere reden was de enorme drukte waar we al in zaten en de vooruitzichten dat het verder naar het Noorden nog gekker zou worden. En gezien de filmpjes die we zagen op Facebook was het inderdaad een gekkenhuis op een gegeven moment. Hele files van campers en caravans..
Tel daarbij op dat de Noren en de Zweden in Juli vakantie hebben en het plaatje is compleet.
Dus terug richting Zweden, waar het in ieder geval, ondanks de vakantieperiode een stuk rustiger is.
Neemt niet weg dat Noorwegen wel heel erg mooi is en de Lofoten op onze bucketlist blijft staan. Alleen niet meer in Juli.
