Nou, het gaat best wel goed eigenlijk met de katten. We wisten niet precies hoe ze zouden reageren op de camper en het reizen, maar tot nu toe is het alles meegevallen. De verwachting was dat ze zich een week of twee wel zouden laten horen als we aan het rijden zijn, dat deden ze ook in de “gewone” auto als ze mee moesten naar de dierenarts, of het logeeradres. Dat bleek uiteindelijk maar 1 week te zijn, en dan ook nog niet eens constant. Op een gegeven moment dachten we dat het kwam doordat we ingehaald werden door vrachtwagens, dan verschijnt er opeens iets voor het raam, maar de verduistering omhoog gaf geen verschil. Maar na een weekje zijn ze er aan gewend geraakt en hebben een eigen plekje gevonden achterin op ons bed. Mito over het algemeen achter een kussen en Muisje bij het raam of naast het kussen bij Mito, waar ze rustig ligt te kijken.
Als we nu ergens stoppen moeten we ze, bijna, wakker maken..
Terwijl we aan het rijden zijn mogen ze niet uit de (slaap)kamer komen, het risico dat ze tussen de pedalen gaan zitten vinden we te groot, en ook als we ergens moeten stoppen om te tanken of boodschappen te doen willen we niet het risico nemen dat ze de camper uitschieten.
Of, ik kan misschien beter zeggen, wilden, want wat blijkt: Zelfs onze kleine Houdini, Mito dus, heeft helemaal geen zin om de camper uit te gaan, tot nu toe tenminste. Wat dat betreft is gelukkig 1 van onze wensen uitgekomen: dat ze de Camper als veilig thuis zijn gaan beschouwen. Dat ze aan ons hangen wisten we wel, maar mochten ze schrikken en van de lijn losraken, dan hopen we dat ze de camper in vluchten. Het lijkt er in ieder geval op dat ze dit ook doen. We gaan dit niet testen…
In de weken voorafgaand aan ons vertrek hebben we onder andere een wandelrugzak ( voor elke kat eentje) gekocht en verschillende tuigjes en lijntjes. Met de tuigjes en aan het lijntje lopen hebben we wel kunnen oefenen, met de rugzakken was dat er niet van gekomen.
Het was voor ons sowieso afwachten hoe ze zouden gaan reageren. Op facebook zagen we er al de nodige voorbij komen die hun kat gewoon los lieten lopen, zonder problemen. Of aan een tuigje lekker meewandelen. Maar hoe zouden onze katten er op reageren? Uiteraard hadden we bepaalde verwachtingen hoe dat zou zijn. Van Mito wisten we dat die liever buiten dan binnen is, we zijn ook maanden bezig geweest de tuin escape proof te maken. Ze kwam altijd wel terug, midden in de nacht, maar op een ontsnapping zitten we niet te wachten. Onze zorg was dan ook dat we veel moeite zouden moeten gaan doen om haar binnen te houden, als wij de camper uit wilden.
Maar, tot onze verbazing wil ze helemaal niet naar buiten, blijkbaar vindt ze dat veel te eng. Ze is, Muisje overigens ook, wel heel nieuwsgierig naar wat er buiten allemaal gebeurt. Zodra we ergens staan en de deur gaat open ( en ze zijn wakker..) komen ze alletwee meteen kijken. Dat kan bij de deur zijn, maar Mito ligt ook graag op het dashboard, bij voorkeur in het zonnetje, lekker alles in de gaten te houden.
Muisje vind alles prima, die zat sowieso altijd liever binnen, bij ons in de buurt en die doet dat nog steeds. Zij ligt meestal voor op de grond, dus meer onder het dashboard, dan er op, en loopt af en toe naar de slaapkamer om vanaf daar buiten te kijken, of gaat ook bij de deur zitten.
Al met al gaat het tot nu toe prima, we gaan ook niets forceren en zien wel hoe het gaat lopen.
We hebben ze al wel een paar keer meegenomen in de rugzakken en dat ging redelijk goed, maar we merkten wel dat het, nog, niet te lang moet duren.
Op zich is het helemaal niet erg dat ze niet de camper uit willen, dat maakt het in- en uitstappen voor ons ook een heel stuk makkelijker..