De eerste dagen – deel 2

Oops, het vorige bericht ging te snel online, hier het vervolg…

Zoals gezegd nam Cora als eerste het stuur, ze viel wel met haar neus in de boter, ik denk niet dat het weer veel slechter had kunnen zijn, sneeuw misschien, maar verder was het bar en boos. Veel regen, wind, druk op de weg, noem maar op.

Na zo’n 1,5 uur nam ik, Frans, het stuur over, maar zoals gevreesd kwamen we meteen in een behoorlijke file terecht. We hebben nog een beetje gekeken naar een alternatieve route, maar ook daar zouden we uiteindelijk in een file terecht gaan komen. Dus maar gewoon doorgereden op de geplande route en zo rond 19:15 waren we in Rilland. Een rit(je) van zo’n 5 uur dus, waar we normaal zo’n 3 uur over gedaan zouden hebben.

Zaterdag en zondag hebben we grotendeels besteed aan het inladen van de camper en proberen alles een plaatsje te geven. We weten nu al dat sommige dingen een andere plek moeten krijgen, maar dat komt gedurende de reis allemaal wel goed. Op maandag hebben we de laatste spullen opgehaald uit de opslag bij Allsafe en onze vorige buurtjes, daar stond onder andere mijn fiets en wat diepvries spullen.

Op zondag ook 2 gasflessen gehaald bij Jora in Oud Gastel, zodat we de koelkast en de diepvries in ieder geval aan konden zetten. Het duurde even voor de koelkast ging werken, de leidingen waren uiteraard helemaal leeg en het duurde best lang voor gas doorgestroomd was  en de koelkast ging werken. Best wel een mooi stukje techniek zo’n koelkast. Die werkt heel anders dan de koelkasten die normaal gesproken in een keuken ingebouwd worden. Een absorptie koelkast wordt net even op een andere manier gekoeld dan een compressor koelkast. Eigenlijk werkt het als volgt. Een absorptie koelkast beschikt over een ammoniakoplossing en waterstof. Binnenin de koelkast ontstaat er een natuurkundige reactie. Het resultaat is dat de warme lucht uit jouw koelkast wordt onttrokken. Wat je vaak ziet bij absorptie koelkasten is dat er veel warmte vrijkomt, om die reden zie je ook meestal grotere roosters waar de koelkast ingebouwd zit. De absorptiekoelkast werkt op 230 Volt, 12 Volt of op gas. Wanneer we op een camperplaats staan schakelt hij naar gas, en tijdens het rijden naar 12V. Gebruiken we walstroom, dan schakelt de koelkast naar 220V. En dat allemaal vanzelf. Een ander groot voordeel is dat de koelkasten erg stil zijn, er zitten geen bewegende delen in het koelgedeelte.

Wat ook handig is, is dat de koelkast ofwel links, ofwel rechts opent, wat op dat moment het makkelijkste is om iets te kunnen pakken.

Nu de koelkast werkt konden we de katten in de camper zetten en op weg gaan naar ons eerste overnachtingsplaatsje. Tenminste, dat dachten we, maar toen we de camper starten klonk er een alarmsignaal. Eerst dachten we dat het van de koelkast kwam, maar Kees kwam er achter dat het van de besturing van het levelingssysteem kwam. Nadat dat opgelost was konden we op pad. Overigens hebben we in de dagen erna nog meer piepjes gehoord, daar wijd ik nog wel een aparte post aan.

Eindelijk konden we op weg naar de 1e camperplaats. We wilden niet te lange stukken rijden om de katten te kunnen laten wennen aan het rijden (meerijden dan) in de camper. De eerste stop was dan ook in Wouwse Plantage, camperplaats “In de wei”. De volgende dag wat boodschappen gedaan en doorgereden naar “Mieke’s Hof” bij Hoeven. Omdat het er naar uitzag dat het in het oosten van het land droger zou zijn dan in Hoeven, besloten we door te rijden naar Ospelt, Limburg, naar camperplaats “Anselberg”.  Uiteindelijk bleek het ook daar net zo slecht te zijn, maar dat mag de pret niet drukken. Morgen, donderdag 26 oktober, blijven we waarschijnlijk hier en gaan we een wandeling maken met de katten in de rugzak door natuurpark “De Groote Peel”, de camperplaats ligt daar op een steen worp afstand vandaan.  Uiteraard hangt alles af van het weer, we moeten ook nog het een en ander herinrichten.

Enfin, genoeg te doen en te beleven. Zoals het er nu naar uitziet zal de vertrekdatum uit Nederland 31 oktober 2023 gaan worden.

Ook nog genoeg te vertellen, maar dat is voor een volgende keer…